Februari, een nieuwe maand

Vandaag is de nieuwe maand begonnen met een verjaardag. 11 jaar geleden werd onze Ezra geboren! En ondanks alle maatregelen maakten we er een leuk feestje van. Vanmorgen zongen we hem wakker. Of nou ja.. hij was al wakker maar hij deed net alsof hij wakker van ons werd. Wel zo leuk voor de jongste broertjes ;-). We gaven hem cadeaus: een dekbedovertrek, een zakje toffees, een trainingspak en een boek. Hij was de koning te rijk met al die mooie cadeaus, kleedde zich snel aan en dook met z'n nieuwe boek in de grote stoel. Even snuffelen voor het ontbijt..

Na het ontbijt gingen de jongens weer aan hun schoolwerk. Het wordt al bijna gewoon. School tot het eten en daarna vrije tijd. En eerlijk is eerlijk, ik zal ze missen als ze weer naar school zijn volgende week. Soms is het ook best makkelijk. Zo maak ik elke dag een ommetje van 20 minuten. Dit doe ik meestal 's middags als Levi slaapt. De jongens letten dan even op Juda. Na deze week is van de grotere jongens alleen Boaz nog maar thuis. Ik hoop dat hij binnenkort ook weer naar school mag gaan.

Aan de andere kant vind ik het ook fijn als ze weer naar school gaan. Ze missen hun vrienden, ook al spreken ze regelmatig met ze af, ze missen hun meester, ook al is er Zoom. En ze missen een hele boel beweging, ook al gaan ze verplicht elke dag een poosje naar buiten. 

We aten vanmiddag warm, vanavond een broodmaaltijd omdat opa en oma mee aten. Ik maakte er tomatensoep bij en manlief zorgde voor lekkere saucijzenbroodjes. Dat was op verzoek van de jarige, en tja.. die verzoeken kun je moeilijk laten schieten.

We hebben als regel dat de jarige geen klusjes hoeft te doen op zijn verjaardag. Het ene kind neemt dat heel letterlijk, en doet echt niks. Het andere kind helpt wel even mee met tafel dekken/afruimen. Ze zijn zo verschillend! Echt, hier kan ik me over blijven verbazen!

Opa en oma dronken nog even koffie en daarna gingen ze weer naar huis. Want ja.. die avondklok he? Wat denken jullie, zouden we na morgen weer zonder avondklok mogen leven? Niet dat ik nu veel weg ben na 9 uur 's avonds, maar het voelt toch wel vreemd om te moeten haasten als je 's avonds een wandeling maakt.

En zo is de kop van deze maand er alweer af. Ik ga in februari verder met het leegmaken van de voorraadkast en de diepvries. Verder haal ik niet veel bijzonders aan, eerst maar weer eens even in een normaal ritme zien te komen.

Jullie hebben nog wat weekmenu's tegoed. Ik maak er een aparte pagina voor.